Informacje do lekarzy

Leczenie nietrzymania moczu u mężczyzn po prostatektomii jest dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta i obejmuje zarówno farmakoterapię, rehabilitację jak i metody zabiegowe. Warunkiem powodzenia terapii jest zaufanie i współpraca pacjenta z lekarzem. Przełamanie wstydu i strachu związanego z nietrzymaniem moczu jest konieczne w celu ustalenia dokładnego rozpoznania i podjęcia właściwego leczenia. Niestety, duża liczba pacjentów woli leczyć się samemu, nie informując nikogo o swojej przypadłości. Ważne są obserwacje prowadzone przez pacjenta np. średnia liczba zużywanych na dobę wkładek higienicznych, ilość przyjmowanych płynów oraz oddawanego moczu. Dane uzyskane od pacjenta razem z informacjami o obecności parcia na mocz, popuszczaniu i okolicznościach ich wystąpienia, pozwolą lekarzowi na oszacowanie nasilenia zjawiska i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Leki stosowane w nietrzymaniu moczu należą do grupy leków antycholinergicznych, mających za zadanie zahamowanie skurczów pęcherza moczowego, lub też inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny, których celem jest wzmocnienie siły zwieracza. Samym pacjentom zaleca się wykonywanie ćwiczeń, mających na celu wzmocnienie mięśni dna miednicy (tak zwane ćwiczenia Kegla). W razie braku skuteczności leczenia zachowawczego i utrzymywaniu się objawów w rok po prostatektomii można rozważyć leczenie zabiegowe np. implantację sztucznego zwieracza cewki moczowej (AUS), ZSI 375 PF szwajcarskiej firmy Zephyr Surgical Implants. Od 2015 r. firma Zephyr SI wprowadziła nową wersję zwieracza – ZSI 375 PF, zwieracz fabrycznie napełniony. Dzięki temu skrócił się czas przygotowania zwieracza do implantacji i całkowity czas zabiegu operacyjnego.